CASPER - europejski projekt badawczy
Autor: Paulina Zielińska
Data dodania: 2011-03-02 16:18:01 Ostatnia aktualizacja: 2011-03-02 16:31:22
Projekt CASPER (ang. Child Advanced Safety Project for European Roads) został zainicjowany w 2009 roku. Obecnie zrzesza 15 instytucji, wśród których znajdują się największe ośrodki badawcze, konsorcja samochodowe i instytucje związane z branżą motoryzacyjną z 7 krajów (m. in. Wielkiej Brytanii, Szwecji, Francji, Niemiec).
Cele projektu CASPER
Projekt, którego całkowity budżet opiewa na prawie 6 milionów Euro, posiada dwa zasadnicze cele.
Pierwszym z nich jest zwiększenie skuteczności ochrony przewożonych dzieci. Opracowywane są nowe narzędzia, które zostaną użyte w testach zderzeniowych, symulacjach wypadków itd., ulepsza się je i usprawnia. Prace dotyczą więc na przykład czujników umieszczanych wewnątrz manekinów mierzących siłę uderzenia, rodzaj i rozmiar urazów wewnętrznych, modele manekinów oraz poszczególne ich części. Prowadzone są prace nad antropometrią i anatomią ciała dziecka i na tej podstawie powstają wirtualne modele, które pozwalają lepiej zrozumieć jego biomechanikę i lepiej badać jego reakcje podczas wypadków.
Wszystko to tworzone jest z myślą o producentach samochodów i fotelików, tak aby mogli na podstawie bardziej nowoczesnych i dokładniejszych testów tworzyć produkty skuteczniej chroniące dzieci.
Drugim celem projektu CASPER jest przeprowadzenie badań mających pokazać, jak w rzeczywistości są przewożone dzieci, jakiego rodzaju błędy popełniają rodzice i z jakiego powodu to robią oraz jakie są konsekwencje niewłaściwego montażu fotelików.
Z czego składa się projekt CASPER i jak wygląda jego realizacja?
Z uwagi na swoje rozmiary i bardzo szerokie zainteresowania badaczy projekt został podzielony na cztery oddzielne (ale uzupełniające się) części, nad którymi pracują różne zespoły specjalistów.
Część I
Obejmuje ona pytania, które badacze stawiają sobie na początku – nad jakimi modelami manekinów powinni prowadzić badania oraz urazy których części ciała są najpoważniejsze i wymagają uzupełnienia naszej wiedzy. W tym przypadku zdecydowano się na trzy modele: Q1, Q1,5, Q6 (dziecka rocznego, półtorarocznego oraz sześcioletniego).
Szczególny nacisk został położony na badanie urazów podbrzusza. Są one jednym z najpoważniejszych problemów, kiedy np. fotelik lub siedzisko są nieodpowiednie lub źle użyte (na przykład przy zapięciu fotelika tylko pasem bezpieczeństwa). Opracowywane są też nowe czujniki dla tej części ciała. Umożliwi to w przyszłości pracę nad lepszymi fotelikami.
Część II
Aby konstruować modele manekinów i ulepszać montowane w nich czujniki symulujące reakcje narządów wewnętrznych, potrzeba wiedzy o budowie ciała ludzkiego, w tym ciała dziecka.
Badania obejmują więc modele dziecięce od 6 tygodnia do 6 roku życia (zastosowano następujący podział: 6 tygodni, 6 miesięcy, 1 rok, 1,5 roku, 3 i 6 lat). We wszystkich przypadkach obejmują one głowę i szyję (u najmniejszych dzieci badania dotyczą całego ciała). W przypadku modeli większych dzieci dotyczą tułowia, podbrzusza i miednicy. Podział ten został oparty na danych statystycznych pochodzących z wypadków i dostępnej w tym temacie literatury.
Badacze gromadzą więc i opracowują dane dotyczące zewnętrznych (wysokości, długości i obwodów części ciała) i wewnętrznych (wymiary kości, budowa organów wewnętrznych) części ciała dziecka.
Część III
Badania teoretyczne i praktyczne w laboratoriach nie są wystarczające, aby rozwiązać wszystkie istniejące problemy. Nawet najlepiej skonstruowany fotelik może nie spełnić swojej funkcji, jeśli jest niewłaściwie użyty. Konieczne jest więc zadanie sobie pytania, jak wygląda praktyka, w jakich warunkach są przewożone dzieci i jaka jest główna przyczyna braku ochrony.
Podejmowane są więc badania terenowe, ankiety oraz badania grupowe. Jedną z kwestii, która również jest ważna w tym projekcie, jest określenie, jak na sposób zabezpieczania dzieci przez rodziców wpływają różnice kulturowe.
Oddzielna grupa specjalistów gromadzi zaś i analizuje informacje na temat niewłaściwego użytkowania fotelików. Kolejna stawia sobie za cel zbieranie danych powypadkowych dotyczących dzieci, tak aby zbadać działanie modeli samochodów oraz nowych modeli fotelików (np. fotelików z systemem ISOFIX, które nie pojawiają się wyraźnie w danych z wypadków) i przeanalizować przyczyny śmierci dzieci.
Co ciekawe, zbierane są także dane dotyczące innego rodzaju urazów i wypadków, których uczestnikami są dzieci jak np. wypadki rowerowe, z uczestnictwem pieszych, wypadki domowe. Dzieje się tak dlatego, że sytuacje te są prostsze do zrekonstruowania, a mechanizm urazu jest porównywalny do tego, gdy dziecko jest pasażerem pojazdu. Dane te są więc użyteczne przy dalszych badaniach i ocenie istniejących manekinów i opracowywaniu ryzyka doznania urazu.
Część IV
Ostatni etap obejmuje opracowanie i publikację wyników badań, tak aby mogły one posłużyć dla przemysłu (konstrukcje samochodów, fotelików i siedzisk) oraz przy ustalaniu przepisów prawnych dotyczących przewozu dzieci w pojazdach. W tym opracowanie nowych przepisów i procedur homologacyjnych.
W jaki sposób możesz wesprzeć projekt CASPER?
Nie wszystkie badania są przeprowadzane w laboratoriach i specjalistycznych instytutach. Dla projektu CASPER niezwykle istotna jest również wiedza na temat sposobu użytkowania fotelików i przewożenia dzieci przez przeciętnego rodzica. W tym celu stworzona została specjalna ankieta, która będzie publikowana w kilku krajach UE.
Serwis fotelik.info wpiera projekt CASPER. Zajmujemy się opracowaniem i opublikowaniem ankiety projektu w wersji polskojęzycznej. Będziemy też dostarczali dane do tego projektu z uruchamianych przez nas inspekcji fotelików, patrz: inspekcje.fotelik.info. O szczegółach projektu i terminie uruchomienia ankiety w wersji polskiej będziemy jeszcze informować naszych czytelników w oddzielnym artykule.
Już dziś zachęcamy czytelników fotelik.info do wsparcia tego projektu i wypełnienia przygotowywanej ankiety.